Bu köyde eskiden çok becerikli bir baytar varmış.Bu adamın yedi tane oğlu varmış. Hepside son derece uslu çocuklarmış. Bir gün, çocuklardan birinin kirvesi o eve konuk gelmiş.Yemek sırasında çocukların bu çekingen hallerini görünce "Senin bu oğlanların hiç birinde iş yok hepside koyun gibi sessizler yarın başına bir iş gelse kimse senin arkanı aramaz demiş. Bu söz baytarı düşündürmüş.Daha sonraları iri yarı yiğit fakat topal bir kadınla daha evlenmiş ve ondanda bir oğlu olmuş.Bir gün bu baytarın ününü duyan komşu beylerden biri adamlarını gönderip onu kendi köyüne kaçırtmış. Bir daha geri dönmesin diyede gözlerini kör etmiş.Yedi oğlundan hiç biride arkasından babalarını aramaya cesaret edememiş. Aradan yıllar geçmiş topal kadından olan oğlu büyümüş. Bir arkadaşıyla kavga ederken arkadasi benimle kavga edecegine gitte babani kurtar demis. Çocuk hemen eve gelmiş annesine sorarak işin aslını öğrenir. öğrenir öğrenmezde hemen babasının ahırda duran atını alarak onu aramaya başlar. Babasını aramak için köy köy dolaşırken bir gün bir köyde hastalanan atını o köyün baytarına götürür. Baytar eliyle yoklayınca atı tanır ve "Bu at benim atım,sende topalınoğlu olmalısın öyleyse bende senin babanım" demiş ve oğluna sarılmış. Oğlu kendisini kurarmaya geldiğini söyleyincede ona "Sen bu atı,hiç güneş görmeyen bir ahırda altı ay besle sonrada çamur bir tarlada , ayağına hiç çamur bulaşmayıncaya kadar koştur." demiş. Oğlan bu öğütlerin hepsini yerine getirmiş ve günü gelende de babasını kaçırmış. Beyin adamları arkasına düşmüşler.Dicle kenarında tam onları yakalayacakları sırada babası oğluna "Atın sol kulağını ısır" demiş. Oğlan ısırmış at kanatlanarak Dicle'yi ucup geçmiş. Baytarla oğlu bu at sayesinde kurtularak köylerine varmışlar Bu olaydan sonra yöredeki erkekler "Topalınoğlu" gibi yiğit oğullara sahip olabilmek için yiğit ve yürekli kadınlarla evlenmeye başlamışlar.