Abant Gölü Efsanesi;            Vaktiyle  buradaki kilisede yaşayan iki papaz kutsal öküzlerinin yardımıyla şimdiki  Abant gölünün bulunduğu yeri sürer ve civarda oturan köylüleri ürünleri ile beslerlermiş. Mahsul çok verimli imiş, zira öküzün boyunduruğu ve sabanı altından olduğu için devşirilen ürün de o nispette kıymetli olurmuş.          Gel zaman git zaman bir gün kutsal öküz ölmüş. Bütün civar halkı yasa bürünmüş. Kıtlık ve açlık baş göstermiş.Rahipler tarlayı sürmeye kalkmışlar ki, tarla yekpare taş kesilmiş. Köylü açlıktan isyan  etmiş ve kiliseyi tahribe kalkışmış.İşte o zaman taş kesen tarla  birden alev kusmaya başlamış ve  orada kocaman bir delik açılmış.Köylüler korkup o civarı terk etmişler.Nihayet toprağın gazaba geldiğini gören keşişler, b işin ısrarları yüzünden  başlarına geldiğini düşünerek bir akşamüzeri gün batarken ilahiler okuyarak, törenle altın sabanı ve boyunduruğu ateş kusan toprağın  deliğinden içeri bırakmışlar.O anda gök aydınlanmış, hava ısınmış, kır çiçekleri açmış, kuşlar toplanmış ve alev kusan deklik susup içinden sular çağlamaya başlamış. Bu arada Alaboyun’lu bir ayıda karanlıkların içinden  çıkıp yeşil ormana dalmış. Bundan sonra o kara tarlanın yerinde bugün nilüferlerin yüzdüğü, alabalıkların kaynaştığı, sazlıkların ıslık çaldığı güzel Abant Gölü belirmiş.”